Έχασα το νόημα.Χρόνια τώρα το ψάχνω.
Και έρχεσαι εσύ και μου λές:
“Μην ψαχνεις τα Χριστουγεννα σε χιονια,σε στολίδια.Μην τα ψάχνεις σε δώρα και χοντρούς Αη-Βασίληδες.Σε στολισμένα δέντρα,σε τσάντες φορτωμένες δώρα,σε κόκκινα σκουφάκια.Σε τραγούδια,πανηγύρια, τραπέζια γεμάτα φαγητά.
Μην ψαχνεις τα Χριστουγεννα γύρω σου.Δεν θα τα βρεις πουθενά.Γι’ αυτό η μελαγχολία σου.
Γι’ αυτό χάνεται η χαρά οταν τα φωτα σβήσουν.Όταν περάσουν οι γιορτές.
Τα Χριστούγεννα είναι μέσα σου.Στην καρδιά σου.Το δέντρο σου το στόλισες,την καρδιά σου την στόλισες;Την καθάρισες;Την ετοιμασες να δεχτεί τον Χριστό;
Ένιωσες το μύνημα της γέννησης Του;Το άγγελμα της σωτηρίας μας;
Την ελπίδα,την χαρά,την ενσαρκωση του Λόγου;
Γι’ αυτό σου λέω.
Μην ψάχνεις τα Χριστούγεννα μέσα στον κόσμο.Ψάξε τον Χριστό.Ψάξε την καρδιά σου.”
Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη!
Μην ψάχνεις τα Χριστούγεννα μέσα στον κόσμο.Ψάξε τον Χριστό.Ψάξε την καρδιά σου.”
Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη!