Αρχιμ. Ζαχαρίας της Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας
Αν διαβάσουμε προσεκτικά τον Απόστολο Παύλο, όταν περιγράφει τους χαρισματούχους Χριστιανούς της πρώτης Εκκλησίας, λέγει ότι για να είμαστε μέλη του σώματος του Χριστού πρέπει να έχουμε ίδιον χάρισμα. Ο καθένας από εμάς πρέπει να έχει ένα δικό του ίδιον χάρισμα και αυτό το ίδιον χάρισμα είναι το κλειδί που θα μας ενώσει με το σώμα του Χριστού και εκεί θα γίνουμε κοινωνοί των χαρισμάτων όλων των άλλων μελών. Συν πάσι τοις Αγίοις, όλων των άλλων μελών της εκκλησίας. Όλος ο αγώνας μας είναι να αποκτήσουμε έναν ίδιον χάρισμα με το οποίο να έρθουμε στο ναό του Θεού να κάνουμε την παράσταση μας μπροστά στο Θεό, προσφέροντας αυτό το χάρισμα μας το μηδαμινό, αλλά πολύτιμο, που δείχνει ότι όντως θέλουμε, όντως επιθυμούμε την αιώνια ζωή που προσφέρει εκεί ο Θεός. Είναι αυτό “έκαστος ίδιον χάρισμα έχει”. Πρέπει ο κάθε Χριστιανός, το κάθε συνειδητό μέλος της εκκλησίας να έχει ένα ίδιον χάρισμα. Και ποιο είναι αυτό το ίδιον χάρισμα; Είναι το χάρισμα της μετανοίας! Κανένας δεν μπορεί να ενωθεί με τον Θεό, να συμφιλιωθεί με τον Θεό αν δεν περάσει από την μετάνοια. Αν δεν εργαστεί αυτό το χάρισμα της μετανοίας. Ο Κύριος μετά την Ανάσταση, αποστέλλει τους μαθητές του σε όλο τον κόσμο να κηρύξουν μετάνοια εις σωτηρία. Δε πρέπει να ξεχνάμε ότι το βασικό χάρισμα που μας ενώνει με το σώμα του Χριστού και μας κάνει κληρονόμους της Ζωής Του είναι το χάρισμα της μετανοίας. Για αυτό η προετοιμασία μας είναι, να ταπεινωθούμε μπροστά στο Θεό, να κλάψουμε, να μετανοήσουμε και να γεμίσει η καρδιά μας με ταπεινές διαθέσεις πίστεως, ταπεινώσεως, αγάπης, προσδοκίας Εκείνου που ήρθε και πάλιν έρχεται. Εκείνου που ήρθε και μένει μαζί μας, μέχρι τερμάτων αιώνων. Αυτό είναι το χάρισμα με το οποίο όταν έρθουμε, μικρό είναι, διότι ποτέ δεν είναι αρκετό, ποτέ δεν κάνουμε αρκετά, για αυτό και λυπούμαστε. Αλλά δεν λυπούμαστε με νοσηρό τρόπο, λυπούμαστε διότι ταιριάζουν στον Θεό καλύτερα από ότι του προσφέρουμε. Αλλά αυτή η λύπη οδηγεί σε μετάνοια και το χάρισμα της μετανοίας είναι εκείνο που μας συνάπτει στο σώμα του Χριστού, την εκκλησία και μας κάνει μετόχους του πλούτου των χαρισμάτων και της κοινωνίας των χαρισμάτων όλων των αγίων, ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε το βάθος, το ύψος, το πλάτος και το μήκος της Αγάπης του Χριστού, συν πάσι τοις Αγίοις. Εχει μεγάλη σημασία αυτό. Συν πάσι τοις Αγίοις!