Μαργαριτάρια ἀπό τούς λόγους τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου

Τί εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ; Θεωρία τοῦ Θεοῦ, δοξολογία καὶ ὑμνῳδία μαζί μέ τοὺς ἀγγέλους.

 

Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀποκαλύπτεται, φωτίζει, ζωοποιεῖ, ἤ μᾶλλον εἶναι τὸ Ἴδιο φῶς καὶ ζωή. Καθιστᾶ τοὺς ἀνθρώπους ναούς, τοὺς θεοποιεῖ καὶ τοὺς τελειοποιεῖ.

 

Μήν θέλεις νά μὲ πείσεις μέ τὰ λόγια, ἀλλά μέ τὰ ἔργα. Ἀποστρέφομαι τήν διδασκαλία πού εἶναι ἀντιθέτη μέ τὸν τρόπο ζωῆς.

 

Καλύτερα νά προσεύχεται ὁ ἄνθρωπος καὶ νά συνομιλεῖ μέ τὸν Θεό, παρὰ ν’ ἀναπνέει·καὶ ἂν μπορεῖ κανεὶς νά πεῖ καὶ τοῦτο: Πρέπει κανεὶς νά μὴν κάνει τίποτε ἄλλο παρὰ τοῦτο τὸ ἔργο μονάχα, δηλαδὴ νά προσεύχεται. Εἶμαι καί ἑγὼ ἀπὸ ἐκείνους πού ἐπαινοῦν τὸν Θεῖο νόμο, ὁ ὁποῖος μᾶς παραγγέλλει νά μελετοῦμε μέρα καὶ νύχτα. Νά ψάλλουμε καί νά εὐλογοῦμε τὸν Κύριο βράδυ, πρωὶ καὶ μεσημέρι. Αὐτό, κάθε στιγμὴ καὶ ὥρα. Ἀκόμα, μποροῦμε νά ποῦμε ἐκεῖνο τὸν λόγο τοῦ Μωυσέως πού λέει: «Κι ὅταν κοιμόμαστε, κι ὅταν ξυπνοῦμε, κι ὅταν ὁδοιποροῦμε ἢ κάνουμε ὁποιοδήποτε ἄλλο ἔργο, ἡ μνήμη μας, μὲ τὴν προσευχὴ, νά βρίσκεται στόν Κύριο».

 

Μεγίστη πράξη εἶναι ἡ ἀπραξία.

 

Ὁ πιστὸς φίλος εἶναι ἰσχυρή προστασία καὶ βασίλειο καλά ὀχυρωμένο. Ὁ πιστὸς φίλος εἶναι ἔμψυχος θησαυρός. Ὁ πιστὸς φίλος εἶναι πολυτιμότερος ἀπὸ χρυσάφι καὶ ἀπὸ πολλοὺς πολύτιμους λίθους. Ὁ πιστὸς φίλος «ἀνεκλιπὴς θησαυρός ἐστιν» (Σοφ. Σολ. 7, 14), «φάρμακον ζωῆς, σκέπη κραταιά, ὁ δὲ εὑρὼν αὐτὸν εὗρε θησαυρόν· φίλου πιστοῦ οὔκ ἐστιν ἀντάλλαγμα» (Σοφ. Σειρ.6.14-16). Ὁ πιστὸς φίλος εἶναι κῆπος περιφραγμένος καὶ πηγὴ σφραγισμένη, πού ἀνοίγουν πότε-πότε γιὰ νά τὰ ἐπισκεφθῇ κανείς καὶ νά τὰ ἀπολαύση. Ὁ πιστὸς φίλος εἶναι λιμάνι ἀναψυχῆς.

 

Καλύτερα νά νικιέται κάποιος ὅταν πρέπει, παρὰ νά νικᾷ μέ τρόπο ἀθέμιτο καὶ ἐπικίνδυνο.

 

Πρέπει πρῶτα νά καθαρισθεῖ κανείς (ἀπό τήν ἁμαρτία), καί μετά νά βοηθήσει καί ἄλλους νά καθαριστοῦν. Πρέπει πρῶτα νά ἀποκτήσει σοφία καί μέ τή σοφία του νά βοηθήσει καί ἄλλους νά γίνουν σοφοί καί συνετοί. Πρέπει πρῶτα νά γίνει ὁ ἴδιος φῶς καὶ μετά νά ὁδηγήσει ἄλλους πρός τό φῶς. Πρέπει πρῶτα νά πλησιάσει τόν Θεό καὶ μετά νά κατευθύνει καί ἄλλους πρός Ἐκεῖνον. Πρέπει πρῶτα νά ἁγιασθῆ καὶ μετά νά ὁδηγήσει ἄλλους στόν ἁγιασμό. Πρέπει πρῶτα νά ἀποκτήσει χέρια γιά νά χειραγωγήσει ἄλλους καί γιά νά τούς συμβουλεύσει μέ σύνεση καί διάκριση.

 

Εἶναι καλὸ νά ἀκολουθεῖς τὸν Χριστό, ὅταν Ἐκεῖνος διώκεται.

 

Δικὸς Σου εἶμαι Χριστέ μου, καὶ λύτρωσέ με ὡς θέλεις…