Με τη χάρη του Θεού, η ενορία μας πραγματοποίησε από τις 23 έως τις 26 Ιουνίου 2025 μια αξέχαστη τετραήμερη εκδρομή στην Κεφαλονιά και τη Λευκάδα.
Την πρώτη μέρα αναχωρήσαμε από τη Θεσσαλονίκη και, με στάση για καφέ στα Γρεβενά, φτάσαμε στο λιμάνι του Αστακού για το πλοίο προς τη Σάμη. Επισκεφθήκαμε το Σπήλαιο Μελισσάνης και στη συνέχεια πήγαμε στο Αργοστόλι.
Τη δεύτερη μέρα, μετά το πρωινό, επισκεφθήκαμε την Ιερά Μονή Αγίου Γερασίμου, προστάτη της Κεφαλονιάς, και συνεχίσαμε με φέρρυ-μποτ στο Ληξούρι, όπου προσκυνήσαμε τα τίμια λείψανα του Οσίου Παναγή Μπασιά και τις Ιερές Μονές Παναγίας Κορωνάτου και Κηπουραίων.
Την τρίτη μέρα κατευθυνθήκαμε στις Καταβόθρες Αγίων Θεοδώρων, συνεχίσαμε στο χωριό Κουρκουμελάτα και στην Ιερά Μονή Αγίου Ανδρέα στη Μιλαντουρία, με ενδιάμεση στάση στην Παναγία Φιδούσα στο Μαρκόπουλο, και επιστρέψαμε στο Αργοστόλι μέσω Σκάλας.
Την τέταρτη μέρα περάσαμε από την παραλία του Μύρτου στο δρόμο προς το Φισκάρδο, επιβιβαστήκαμε στο πλοίο για τη Βασιλική και επισκεφθήκαμε την Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης. Στη συνέχεια μεταβήκαμε στη Πρέβεζα για γεύμα και καφέ στο Μέτσοβο. Δοξάσαμε τον Θεό που μας αξίωσε και φέτος να επισκεφθούμε τα πανέμορφα μέρη της πατρίδας μας.
Αστακός
Το λιμάνι του Αστακού, κεντρικός κόμβος του Δήμου Ξηρομέρου, συνδέει τον επισκέπτη με τα νησιά του Ιονίου από την οθόνη μιας μακριάς προβλήτας, όπου καταφθάνουν πλοία και φέρρυ-μπότ καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Εδώ, με καράβι γεμάτο ταξιδιώτες, ξεκινήσαμε το δικό μας ταξίδι προς τη Σάμη της Κεφαλονιάς.
Σπήλαιο Μελισσάνης (Σάμη)
Το βαραθρώδες λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης, σε απόσταση μόλις 2 χλμ. βορειοδυτικά της Σάμης, αποτελεί ένα εντυπωσιακό καρστικό φαινόμενο. Η φυσική είσοδός του —ένα κατακόρυφο άνοιγμα διαστάσεων περίπου 40 × 50 μ.— δημιουργήθηκε από την πτώση τμήματος της οροφής, ενώ η τεχνητή είσοδος με σκαλοπάτια και ο υπόγειος διάδρομος επιτρέπουν την ασφαλή κατάβαση στο εσωτερικό. Η κρυστάλλινη λίμνη βρίσκεται σε βάθος 20 μ. από την επιφάνεια του εδάφους, με υδάτινο βάθος που κυμαίνεται από 10 μέχρι και 30 μ. Στο μεγαλύτερο τμήμα του σπηλαίου, σταλακτίτες με μοναδικά, γλυπτά σχήματα στολίζουν τους θόλους, δημιουργώντας μια πανέμορφη ατμόσφαιρα.
Ιερά Μονή Αγίου Γερασίμου (Αργοστόλι)
Η Ιερά Μονή του Αγίου Γερασίμου, χτισμένη στους κατάφυτους πρόποδες του όρους Αίνου, βρίσκεται στο χωριό Βαλσαμάτα, 15 χλμ. ανατολικά του Αργοστολίου. Το σημερινό καθολικό είναι κτισμένο πάνω στα θεμέλια μιας παλαιότερης μονής του 1200, εποχή των Σταυροφοριών, και φέρει το προσωνύμιο «Νέα Ιερουσαλήμ» από τους κατοίκους των Βαλσαμάτων. Η μονή αφιερώθηκε αρχικά στην Κοίμηση της Θεοτόκου, αλλά από το 1561 αποτελεί τον μοναστικό θρόνο του Αγίου Γερασίμου, του προστάτη της Κεφαλονιάς. Το 1561 ο ίδιος ο Άγιος Γεράσιμος παρέλαβε τη μονή και τα περίχωρά της από τον ιερέα Γεώργιο Βάλσαμο, εγκαταστάθηκε σε σπηλαιώδεις κοιλότητες της γύρω περιοχής και αφιέρωσε τη ζωή του στη φροντίδα των πιστών. Μετά τη κοίμησή του στις 15 Αυγούστου 1579, το ιερό του λείψανο τοποθετήθηκε σε ασημένια λάρνακα, η οποία φυλάσσεται με ιδιαίτερη ευλάβεια στο καθολικό. Στο χώρο λειτουργεί επίσης επισκέψιμο ασκητήριό του αγίου, ενώ η ίδια η μονή συνεχίζει αδιάκοπα μέχρι σήμερα την πνευματική και φιλανθρωπική παράδοση που ίδρυσε ο άγιος της Κεφαλονιάς.
Ιερά Μονή Παναγίας Κορωνάτου (Ληξούρι)
Η Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κορωνάτου, μόλις 3 χιλιόμετρα έξω από το Ληξούρι, ιδρύθηκε στα τέλη του 15ου αιώνα από τον άρχοντα Λέοντα Πολυκαλά, ο οποίος, καταδιωκόμενος από την Κορώνη της Πελοποννήσου, μετέφερε μαζί του μία εικόνα της Παναγίας. Ο λίθος από τον οποίο ανυψώθηκε ο ναός και τα θεμέλιά του φέρουν σήμερα τα σημάδια της πρώτης του φάσης, πριν ο αρχικός ναός καταστραφεί πιθανόν από σεισμικά φαινόμενα. Καθοριστικό κεφάλαιο στην ιστορία της μονής υπήρξε ο σεισμός της 23ης Ιανουαρίου 1867, όταν, σύμφωνα με την παράδοση, η Παναγία Κορωνιώτισσα μεσολάβησε ώστε το νησί να μην βυθιστεί. Οι πιστοί βρήκαν τότε την εικόνα «Δακρυρροούσα», με δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια της, και από εκεί και ύστερα κάθε χρόνο τελείται ολονυκτία προς τιμήν της θαυματουργής της παρέμβασης.
Ιερά Μονή Κηπουραίων (Ληξούρι)
Η Ιερά Μονή Υπεραγίας Θεοτόκου Κηπουραίων βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της χερσονήσου Παλικής, σε πλάτωμα βράχου περίπου 80 μ. πάνω από τη θάλασσα, με πανοραμική θέα προς το Ιόνιο. Κτίστηκε σε σημείο όπου οι μοναχοί διατηρούσαν κήπους – εξ ου και το όνομά της – και σήμερα έχει ανακηρυχθεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Το καθολικό, μονόχωρη επτανησιακή βασιλική διαστάσεων 18,05 × 8,46 μ. με ημικυκλική αψίδα, φιλοξενεί ένα ξυλόγλυπτο τέμπλο του 18ου αιώνα, επιστρωμένο με χρυσά φύλλα κατά τη δεκαετία του 1980, και σύγχρονες τοιχογραφίες στον τρούλο και το ιερό.
Η μονή είναι αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και πανηγυρίζει τριπλά στις 25 Μαρτίου (εορτή Ευαγγελισμού, Κυριακή Σταυροπροσκυνήσεως και εορτή Αγίας Παρασκευής), καθώς εδώ φυλάσσεται επίσης η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Παρασκευής από την παλαιά Μονή Ταφιού. Στα κελιά και τους χώρους της διατηρείται πλούσια συλλογή κειμηλίων και ιερών σκευών, προσφέροντας στον επισκέπτη μια ζωντανή εικόνα της μοναστικής ζωής και της πνευματικής παράδοσης της Παλικής.
Άγιος Παναγής Μπασιάς (Ληξούρι)
Ο νεοφανής Άγιος Παναγής Μπασιάς γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς το 1801, γιος ευσεβών ευκατάστατων γονέων. Έλαβε άριστη μόρφωση στη γραμματική και στις ξένες γλώσσες (ιταλικά, γαλλικά, λατινικά), αλλά σύντομα εγκατέλειψε τη θέση του δημόσιου διδάσκοντα, διαμαρτυρόμενος για την αγγλική κυριαρχία και την προσπάθεια αφελληνισμού του λαού. Σε ηλικία είκοσι ετών χειροτονήθηκε μοναχός στη Μονή Βλαχερνών της Κάτω Λειβαθούς, και το 1836 εκλήθη σε διάκονο και πρεσβύτερο από τον Μητροπολίτη Κεφαλληνίας Παρθένιο Μακρή. Ο Άγιος Παναγής, γνωστός για την ταπεινότητά του και τη δια Χριστόν σαλότητά του, αφιέρωσε πενήντα χρόνια στην καθημερινή Θεία Λειτουργία και στο κήρυγμα, βοηθώντας φτωχούς, φυλασσόμενος από τον κόσμου πλούτο και ενισχύοντας τον πνευματικό και υλικό βίο των πιστών. Έλαβε το χάρισμα της προφητείας και επιτέλεσε θαύματα, ενώ η εθνική του δράση υποστήριξε την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα το 1864. Κοιμήθηκε ειρηνικά στις 7 Ιουνίου 1888, σε ηλικία 88 ετών, και αγιοκατατάχθηκε το 1986· τα τίμια λείψανά του φυλάσσονται στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Ληξουρίου, ενώ η μνήμη του τιμάται κάθε 7η Ιουνίου.
Καταβόθρες Αγίων Θεοδώρων (Αργοστόλι)
Οι Καταβόθρες των Αγίων Θεοδώρων, δίπλα στο Φανάρι του Αργοστολίου, είναι από τα πιο εντυπωσιακά καρστικά φαινόμενα της Κεφαλονιάς. Πρόκειται για μεγάλες ρωγμές στο βραχώδες έδαφος όπου το θαλασσινό νερό εισρέει με ορμή, «εξαφανιζόμενο» κυριολεκτικά μέσα στη γη.
Ιερά Μονή Αγίου Ανδρέα (Μηλαπιδιάς)
Η Ιερά Μονή Αγίου Ανδρέα Μηλαπιδιάς, κτισμένη στο γραφικό χωριό Περατάτα, χρονολογείται από τον 13ο αιώνα και διασώζει ως σήμερα σπάνιες τοιχογραφίες του 16ου αι., καθώς και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 17ου αιώνα. Το σπουδαιότερο κειμήλιο της μονής είναι το ιερό λείψανο του Αποστόλου Ανδρέα, το οποίο ήρθε από το Άγιον Όρος· στο δεξί του πέλμα διακρίνονται η αποξηραμένη σάρκα, ίχνη αίματος και η οπή της Σταύρωσης. Στον χώρο της μονής λειτουργεί εκκλησιαστικό μουσείο όπου εκτίθενται δύο χειρόγραφες επιστολές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, το σάβανο του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄, ο κεντημένος αρχιεπισκοπικός σάκκος της Κεφαλληνίας και πλήθος άλλων ιερών κειμηλίων από ναούς και μονές της περιοχής, με χρονολόγηση που εκτείνεται σε τέσσερις αιώνες. Γυναικεία κοινότητα διακονούν την πνευματική ζωή της μονής, η οποία πανηγυρίζει στις 30 Νοεμβρίου (Αγ. Ανδρέα) και την Παρασκευή της Διακαινησίμου προς τιμήν της Ζωοδόχου Πηγής.
Παναγία Φιδούσα (Μαρκόπουλο)
Η Παναγία η Φιδούσα στο Μαρκόπουλο της νότιας Κεφαλονιάς εμφανίστηκε όταν, μετά από πυρκαγιά σε ένα δέντρο, βρέθηκε ανέπαφη η τίμια εικόνα της μέσα στις στάχτες. Παρά τις επαναλαμβανόμενες μεταφορές της στην εκκλησία του χωριού, επέστρεφε πάντα στο ίδιο σημείο, οπότε χτίστηκε ναός και γυναικείο μοναστήρι προς τιμήν της. Κάθε Δεκαπενταύγουστο, κατά τη Μεταμόρφωση, εμφανίζονται μέσα και γύρω από τον ναό λευκόγκριζα φίδια με σταυρό στο κεφαλάκι, γνωστά ως «φίδια της Παναγίας». Οι ειδικοί δεν έχουν κατατάξει αυτά τα φίδια σε κανένα γνωστό είδος, και για τους πιστούς αποτελούν ζωντανό θαύμα της πρόνοιας της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Παναγία των κρίνων
Η Παναγία των Κρίνων, ή Γραβαλιώτισσα, ανακαλύφθηκε το 1720 στην Πάστρα Κεφαλονιάς όταν η εικόνα της ξεπροβλήθηκε από τη γραβάλα κατά τον καθαρισμό των αμπελιών. Μετά από όραμα, μεταφέρθηκε στο σπίτι του Κόντε Λιανού, όπου η παραλυμένη κόρη του σηκώθηκε στα πόδια της, ως πρώτο θαύμα. Στο προαύλιο του Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου υπάρχουν παρτέρια με κρίνα. Τον Μάιο που αρχίζουν να ανθίζουν τα κρίνα, τα κόβουν και τα τοποθετούν σε ανθοδέσμη, μπροστά στη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Τα κρίνα ξεραίνονται. Την 1η Αυγούστου, που αρχίζουν οι Παρακλήσεις, τα κρίνα σιγά-σιγά αρχίζουν να ανασταίνονται. Μετά τη θεία λειτουργία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ο Ιερέας του χωριού τα μοιράζει ως ευλογία στους χριστιανούς.
Παραλία Μύρτος
Η παραλία του Μύρτου, στη βόρεια Κεφαλονιά (Δήμος Πυλαρέων), απέχει 30 χλμ. από το Αργοστόλι και είναι διάσημη για τα λευκά βοτσαλωτά της και τα πεντακάθαρα γαλάζια νερά που περιβάλλονται από επιβλητικούς γκρεμούς. Με μήκος περίπου 800 μ., έχει βραβευτεί επανειλημμένως με τη Γαλάζια Σημαία και ανακηρυχθεί πολλές φορές ως η καλύτερη παραλία της Ελλάδας.
Ιστορικό χωριό Φισκάρδο
Το μόνο κεφαλλονίτικο χωριό που γλίτωσε από τον σεισμό του 1953, με ανέπαφα βενετσιάνικα αρχοντικά και γραφικά μονοπάτια που σε ταξιδεύουν στο παρελθόν. Ονομάστηκε από τον Νορμανδό ηγεμόνα Ροβέρτο Γυισκάρδο, που το 1085 πολιόρκησε την περιοχή, ενώ είναι και η γενέτειρα του ποιητή Νίκου Καββαδία.
Ιερά Μονή Φανερωμένης (Λευκάδα)
Η Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης δεσπόζει σε ύψωμα 3 χλμ. πάνω από την πόλη της Λευκάδας, αφιερωμένη στην πολιούχο του νησιού. Το όνομά της οφείλεται στην «αχειροποίητο» εικόνα της Παναγίας που φανερώθηκε θαυματουργικά στον αγιογράφο Κάλλιστο, απαιτώντας μόνο την προσθήκη χρωμάτων. Αναστυλώθηκε πλήρως το 1887 μετά από πυρκαγιά, με νέα εικόνα από το Άγιον Όρος και τέμπλο του Ευσταθίου Προσαλέντη. Σήμερα, η μονή πανηγυρίζει μεγαλοπρεπώς τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος.
Μέτσοβο
Καθ’ οδόν προς Θεσσαλονίκη, κάναμε την τελευταία μας στάση στο γραφικό Μέτσοβο, φωλιασμένο στις πλαγιές της Πίνδου. Εκεί απολαύσαμε το καφέ μας με θέα τα πετρόχτιστα σπίτια και τα δασωμένα βουνά, κλείνοντας ιδανικά το ταξίδι μας.
